Kalbin Sesi

          Kadının kocası üzerinde hakları olduğu, gibi erkeğinde karısı üzerinde hakları vardır. Kocanın karısındaki haklarından bâzılarını maddeler halinde şöyle sıralayabiliriz :
          a) Kadın, kocasını âile ve ev reisi olarak tanıma sı lâzımdır. Zira Hakteâla erkeğe şu meâldeki âyeti celile ile bu hakkı vermiştir,
          "Erkekler, kadınlar üzerine hâkimdir (Âilenin reisidir) ler." (Nisa suresi, 34)
Bu hükmü ilâhi gereğince kadın, kocasının meşru ve helâl olan emrine boyun eğmesi ve evde tek söz sahibi kocasını tanıması lâzımdır.
          Binaenaleyh namuslu ve efendisine bağlı, güzel ahlaklı kadın kocasını reis ve âmir olarak tanır, hak ve doğru olan her sözüne muhâlefet etmez ve kocasının sözünü ağzında bırakmaz. Bu hal ve hareketiyle âile efradının içinde gerçek hûzuru sağlayarak bütün âile bireylerinin itâat ve hürmetini sağlamış olur.
          Fakat bâzı ahlaksız kadınlar da görüldüğü gibi; kocasını saymaz ve saygı göstermezse, işte bu kadın evin ve âile efradının belâsı, cemiyetin zararlı bir unsuru ve insanların mânevî hayatlarını yıkan veya yıkmaya sebep olan en şerli ve zararlı bir mikrobudur.
          Böyle kadınların kötülükleri pek çok şer'î hükümlerle beyan edilmiştir. Koca, gece tanımayan kadınlar, en ahlâksız ve edepsiz kadınlardır.
          Rasulüllah (S.A.V.) Efendimiz mübârek bir sözünde şöyle buyurmuşlardır :
          "Benden sonra erkekler üzerine (ahlâksız) kadınlardan daha fitneci (ve bela) bir şey bırakmadım." (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesai Ahmed Bin Hanbel)
          Kocasının, günlerce, aylarca yapmış olduğu iyilik ve masrafın en ufak bir sebepten dolayı kocasına "ne yaptın, bakmıyorsun ve sâir" sözlerle, Kocasının gönlünü kıran kadınlar ahlâksız kadınlardır.
          b) Kadın, kocasının cinsî arzusunu tatmin etmesi için hayız, nifas ve hastalık gibi mâzeretler olmadığı takdirde, kocası döşeğine dâvet ettiği zaman veya cinsi münasebette bulunmak istediği zaman itâat ederek cinsî arzusunu tatmin etmesi lâzımdır. Aksi takdirde kocasının haram yollara sapmasına sebep olabilir.
          İslâm dini bu hususta o kadar hükümleri muhtevidir ki, saymakla bitmez. Fakat biz bir kaç hüküm beyan etmekle iktifa edeceğiz.
          Rasûlüllah (S.A.V.) Efendimiz bir Hadis'i Şeriflerinde şöyle buyuruyor :
          "Adam, karısını hâceti (Cinsi arzusu veya başka bir şey) için çağırdığında, karısı tandır (ve ocak) başında ise de (ekmek ve yemeğin .yanma tehlikesi yoksa) hemen gelsin." (Tirmizi, Nesai)
          Bu hadisi şeriften anlaşılmıştır ki, kadın imkan dahilinde ve her hâlü kârda kocasının sözlerîne icâbet etmesi lâzımdır.
          Diğer bir Hadis'i Şeriflerinde şöyle buyurmuştur :
          "Kadın, kocasının döşeğinden (veya davetinden) kaçarak yatarsa, sabaha kadar melekler o kadına lânet eder." (Buhari, Müslim)
          Hatta İslâm, kadını kocasının bir ekin -tarlası olduğunu, binâenaleyh cinsi münasebette bulunmak istediğin de, ekin tarlasına - enine, uzununa, dikine, yanına ve istenildiğî şekilde ekin ekildiği gibi, erkek de karısının fercine önden, arkadan, yandan temas edebilir. Ancak Büyük abdest yaptığı makatından (dübüründen) temas etmesi haramdır. Hayız ve nifaslı olmadığı takdirde karısının tercine istediği şekilde istediği zaman temas etmesi helâldir.
          Kur'an'ı Kerimde bu gerçek temsîli olarak şöyle beyan edilmiştir :
          "Kadınlarınız sizin (evlat yetiştiren) tarlanızdır. O halde tarlanıza dilediğiniz gibi, gelin, Kendiniz için önden (iyi ameller) gönderin (Hayırlı evlatlar) yetiştirin" (Bakara suresi, 223)
          c) Kâdın, kocasının izni olmadan veya rızası olmayan evlere gitmemesi lâzımdır. İzin verdiği ve râzı olduğu kimselerin evlerine gitmesi gerekir, Yâni kocasının iznî dahilinde dışarıya çıkmalı ve kocasının izin verdiği yerlere gitmelidir.
          Hatta kadın, annesinin ve babasının evine kocasının izni ile gitmelidir ve kocasının izin verdiği kimseleri (kadınları ve yakın akrabaları) koyması câizdir.
          Rasûlüllah (S.A.V.), efendimiz bir Hadis'i şeriflerin de meâlen şöyle buyuruyor :
          "Bir kadının kocası yanında hazır îken (seferde, askerde ve emsali yerlerde olmayıp evinde iken) kocasının izni olmadıkça (Nâfile) oruç tutması helâl olmaz ve kocasının izni olmadıkça, kocasının evine (yabancı bir) kimseyi koyması helâl olmaz." (Buhari, Müslim)
          Bu Hadis'i şerifte birinci cümlede beyan edilen hüküm gereğince, kadın, kocasının izni olmadıkça oruç tutamaz, Fakat farz olan Ramazanı şerif orucunu ve kazaya kalan orucunu tutar. İzni olmasa dahi tutması lâzımdır. Zira Allah (C.C.) ile kulun emri karşılaştığı zaman Allah (C.C.)' ın emri kulun emrine takdim edilir. ve edilmesi lâzımdır.
          d) Kadın, kocasının, evinin, çocuklarının, malının muhâfızıdır ve kocası için kendi nâmusunu koruması lâzımdır.
          Bu husus Kur'an'ı Kerimde Şöyle beyan buyurulmuştur :
          "Erkekler kadınlar üzerine hâkimdirler (âile reisidirler.) O sebeple ki Allah onlardan kimini (Erkekleri) kiminden (kadınlardan) üstün kılmıştır Birde (erkekler onlara) mallarından infak etmektedirler iyi kadınlar itaatli olanlardır. Allah (C.C.) kendi (hak) larını (Kur'an'ı Kerimde) nasıl korudu, onlarda (kadınlarda) öylece göze görünmeyeni (erkeğin gıyabında malını, onun ve kendinin şeref ve nâmusunu ve birde ev sırlarını) koruyan (kadın) lar, iyi v. itâatli kadınlardır." (Nisa suresi, 34)
          Bu âyeti kerime gereğince, kadın, kocasının evinin, malının ve çocuklarının bekçisidir. Aynı zamanda kocası için nâmusunu koruması ve aralarında geçen mâceraları ve sırlarını muhâfaza etmesi lâzımdır. Bu haller kendisinde bulunan kadınlar güzel huylu ve Allah (C.C.) ın methine lâyık sâliha kadınlardır.
          Rasûlüllâh (S.A.V.) Efendimiz bir Hadis'i Şeriflerinde şöyle buyurmuşlardır :
          " Kadın, Kocasının evi ve çocuğu üzerinde güdücü çobandır." (Buhari, Müslim)
          e) Kadın, kocasının doğru ve helal olan emrine itâat etmesi ve son derece hürmet etmesi lazımdır. Rasulüllah (S.A.V.) Efendimiz bir Hadis'i Şeriflerinde şöyle buyurmuştur :
          "Eğer ben, bir (Allah'u Teâladan başka) kimseye, diğer bir kimse için secde etmesini emretseydim; kadının kocasına secde etmesini emrederdim " (Tirmizi)
          Kocasına son derece itaat edip o haliyle ölen kadının fazilet ve derecesi şu mealdeki Hadis'i Şerifle beyan edilmiştir:
          - "Her hangi bir (Mü'min) kadın, ölür ve kocası da o kadından razı olursa, (o imanlı ve itâatkar kadın) Cennete girer." (Tirmizi)
          Kocasının gönlünü kıran ve itaat etmeyen kadın hakkında da çok Hadis'i Şerifler mevcuttur.
          _ Rasulüllah (S.A.V.) Efendimiz bir Hadis'i Şerif de meâlen buyuruyor : .. "Dünyada bir kadın, kocasına eziyet ettiği vakit: (O Kocasının cennetteki) Hurisi, Allah (C.C.) senin belânı versin (Benim Efendime) eziyet etme, zira o (eziyet ettiğin kocan) senin yanında misafirdir. Pek yakında senden ayrılacaktır." (Tirmizi)
          Yukarıdan beri naklettiğimiz hakikatler gereğince, Müslüman olan her kadın, Allah (C.C.)'a olan vazifelerini yerine getirmekle beraber, kocasına itaat etmekle mükelleftir. Kocasının meşru olan her türlü ihtiyaçlarını karşılamaya çalışması, kocasının evini beklemesi, çocuklarına bakması, yiyecek ve içeceklerini pişirivermesi ve evin her türlü temizlik işlerini yapması lâzımdır.
          Rasulûllâh (S.A.V.) Efendimiz bir Hadis'i Şerif de meâlen şöyle buyuruyor :
          "Kadın, beş vakit namazını kılar, Ramazan ayında orucunu tutar, nâmusunu (zinadan) muhafaza eder ve kocasına itaat ederse, Rabbisi (C.C.)'nin cennetine girer." (İbni Hibban, Aynul İlim, C,/,414)
          Bu hadis'i Şerifin hükmünü kendisinde toplayan kadına ne mutlu, toplamayana da ne kadar yazık ve zavallıdır. Zira fâni dünyanın çirkine dalıp hakkı unutmuştur. Burada Mehmed Zihni merhumun "Meşahirünnisâ" adlı eserinde zikri geçen şu gerçeği nakletmek çok yerinde olacak :
          Medine'i münevvereli Esmâ (R.A.) isminde edip ve fasih olan bir kadın, diğer kadınların temsilcisi olarak Rasulüllah (S.A.V.)'ın huzûruna gelip şu sözleri söylemiştir :
          "Anam Babam sana fedâ olsun Ya Rasûlüllah (S.A.V:) Ben kadınlar tarafından elçi olarak geldim. Hakteâla seni bütün erkek ve kadınlara Peygamber göndermiştir. Biz sana ve senin Rabbına îman ettik. Lâkin biz ki, kadınlarız, sizin evlerinizde kapanıp kalmış ve şehevâni ihtiyaçlarınızı karşılamaktayız ve çocuklarınızı taşımakta bulunmuşuzdur,
          - Siz ise, Cuma namazları kılmak, cami ve cemâata çıkmak ve hastaya gidip hal hatır sormak ve cenâzelerde bulunmak ve birde fazla defalarca haccedebilmek gibi fazîletler ile bize fâik (Üstün) olmuşsunuzdur. Bunlardan hepsinin eftali de, Allah (C.C.) yolunda cihaddır. Lâkin erkek kısmı hacc veya Umre etmek veyahut kâfirlerle mücâhede ve muhârebe etmek üzere evinden çıktığı vakitlerde, sizin mallarınızı biz hıfzeder ve iplik eğirip elbiseler yaparız ve çocuklarınızı besleriz.
          - Şimdi bu hâlde bizler o faziletlerin ecir ve hayrında sizlere iştirak edemez miyiz ?"
          Esmâ (R.A.)'nın bu sözü üzerine Hz. Peygamber (S.A.V.) bu sözlerin güzelliğine işâret ederek şöyle cevap veriyor :
          "Ey Kadın, Anla ve taraflarından gelmiş olduğun kadınlara da, anlat ki, kadın kısmının kocasını kendinden hoşnut etmesi, o faziletlerin hepsine muâdil olur,"