Peygamberimiz (sav)’in hadislerinde verilen bilgilere göre, Hz. İsa ve Hz. Mehdi, hak dine karşı mücadele verecek olan Deccal’i yenilgiye uğratacak ve onun kurmuş olduğu sapkın sisteme son vereceklerdir. Hz. Mehdi, tüm insanları Allah’ın Kuran’da bildirdiği hak dini yaşamaya davet edecek, Deccal’in ve onun inkara dayalı sisteminin ortadan kalkmasıyla birlikte insanlar akın akın din ahlakını yaşamaya yöneleceklerdir. Yeryüzünde Kuran ahlakı hakim olacak ve bu şekilde tüm insanlık barış ve esenliğe kavuşacaktır.     Ancak günümüzde bunların hiçbiri henüz yaşanmamıştır. Önceki satırlarda da belirtildiği gibi, tüm dünya insanları Hz. İsa’nın ikinci kez yeryüzüne gelişine henüz şahit olmamıştır. Hz. Mehdi ve Hz. İsa birlikte Deccal’e karşı mücadele vererek Deccal’in fikri yenilgisine vesile olmamışlardır. Bu durum da yine Hz. Mehdi’nin önceki yüzyıllarda gelmiş bir şahıs olamayacağını göstermektedir. Ahir zaman alametlerinin birbiri ardınca gerçekleşmesi ise, Hz. Mehdi’nin içerisinde bulunduğumuz bu dönemde ortaya çıkmasının çok yakın olduğunu gösteren alametlerden biridir.

Önceki satırlarda anlatıldığı gibi Peygamberimiz (sav)’in hadislerinde Hz. İsa’nın ikinci kez yeryüzüne geldiğinde Hz. Mehdi ile birlikte Deccal’in fitnesine karşı büyük bir mücadele yürüteceği, Hz. Mehdi ile birlikte namaz kılacağı bildirilmiştir. Peygamberimiz (sav)’in vermiş olduğu bu bilgiler Hz. İsa’nın bir şahs-ı manevi olmadığını; namaz ibadeti gibi, Allah’ın hak dininin hükümlerini yerine getirebilecek “cismi bedeni olan bir şahıs” olarak yeryüzüne geleceğini açıkça ortaya koymaktadır. Hz. İsa, yeryüzüne önceki gelişinde namaz ibadetini yerine getirmiştir. İkinci kez gelişinde de Allah’ın izniyle aynı şekilde bu ibadetine devam edecektir. Allah Kuran’da “hayat sürdüğü müddetçe” namaz kılmakla yükümlü kıldığını Hz. İsa’ya şöyle bildirmektedir:

    (İsa) Dedi ki: “Şüphesiz ben Allah’ın kuluyum. (Allah) Bana Kitab’ı verdi ve beni peygamber kıldı. Nerede olursam (olayım,) beni kutlu kıldı ve hayat sürdüğüm müddetçe, bana namazı ve zekatı vasiyet (emr) etti.” (Meryem Suresi, 30-31

YEMINLER VE KEFARETLERI

ALLAH’in adini anarak bir haberi kuvvetlendirmeye yemin denir.

Yeminler uc kisma ayrilir:
Gamus Yemin: (Atese dusuren yemin)
Lagiv Yemin : (Bosuna yapilan yemin)
Mun’akid Yemin: (Baglantili yemin)

GAMUS YEMIN: Gecmis zamana ait bir is uzerine bile bile yalan yere yemin etmektir. Bu sekilde yemin etmek buyuk gunah olup muslumani atese dusurur. Peygamber efendimiz buyuruyorlar ki: ‘’Kim yalan yere yemin ederse Cenabi ALLAH onu atese dusurur’’

Yalan yere yemin icin kefaret vermek yoktur. Boyle yemin ederek gunah isleyen kimselerin ALLAH’a karsi tevbe edip yalvarmalari gerekir ki Cenabi ALLAH onlari affetsin.
Bile bile yalan soyleyip bu yalani yemin ile kuvvetlendirmek, yahut olmamis bir hadiseyi olmus gibi gosterip buna yemin etmek, yahut olan bir hadiseyi bile bile oldugundan baska gostermek, yalan yere yeminin ornekleridir.

Devamını oku from "YEMINLER VE KEFARETLERI"

Güzel ve Çirkin Huylar
17) İttika: Yüce Allah’dan korkmak, haramdan ve şüpheli şeylerden sakınmaktır. Böyle bir hale “Takva” denir. Bunun sahibine de “Müttakî” denilir. Müttakî olan bir zat, güvenilir ve itimat edilir bir insan demektir. Ondan hiç bir kimseye zarar gelmez.
İslam önünde insanlar esasen birbirine eşittirler. Bunların seçkinliği ancak takva iledir. Kur’an-ı Kerîm’de buyurulmuştur:
“Şüphe yok ki, Allah yanında en iyiniz, en çok müttakî olanınızdır.”
İttikanın karşıtı fısk‘dır, fücur‘dur. Daha açığı, doğru yoldan çıkmak, Allah’a asi olmak, haram ve şüpheli şeylerden kaçınmamaktır. Böyle bir halin sonucu da felakettir, azabdır.
18) Edeb: Güzel terbiye ve güzel huylarla vasıflanmaktır, utanılacak şeylerden insanı koruyan bir hal demektir.
Edeb, insan için büyük bir şereftir. Edebin karşıtı İsaet‘dir ki, kötülük yapmak ve terbiyeye aykırı davranmak demektir.
Edeb, insanın süsüdür. Edeb, insanı nefsin arzusuna uymaktan korur ve kurtarır.
“İnsanın edebi, zehebinden (altınından) iyidir” denilmiştir.
Edebden yoksun olan bir insan, bir toplum için zararlı mikroplardan daha tehlikelidir.
19- İhsan: Bağışlama, iyilik etme, bahşiş verme, hayır olarak yapılması uygun olan bir şeyi yapma demektir. İhsan, adaletin üstünde bir faziletdir. Bir ayet-i kerimede buyurulmuştur:
“İhsan ediniz; şübhe yok ki, Allah ihsan edenleri sever.”
Diğer bir ayet-i kerimede de buyurulmuştur:

Devamını oku from "Güzel ve Çirkin Huylar"