Euzü billâhi mineş-şeytànir-racîm. Bismillâhir-rahmânir-rahîm.Elhamdü lillâhi hakka hamdihî ves-salâtü ves-selâmü alâ hayra halkıhî seyyidinâ muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ve men tebiahû bi-ihsânin ecmaîn. Emmâ ba’d:

a. Gecelerin Hayırlısı

Aziz ve sevgili ve değerli kardeşlerim!

Bu akşam bir çok mutluluklar bir arada bulunacak. Receb’in 26’sını 27’sine bağlayan akşam olduğu için Mi’rac kandilidir, kandil gecesidir, mübarektir. Perşembeyi cumaya bağlayan gece olduğu için, zaten her hafta mübarektir. Perşembeyi cumaya bağlayan gece için Peygamber SAS Efendimiz buyuruyor ki:

“–Gecelerin en hayırlısı cuma gecesidir, günlerin en hayırlısı cuma gündüzüdür.”

Cuma mü’minin bayramıdır, kesinlikle çok değerlidir, nurludur. Cuma geceleri ve gündüzleri, çok feyizlerin, ikramların içinde yer aldığı geceler ve gündüzlerdir. Her ne kadar sırf cuma günlerini ihyâ edeyim diye bir çalışma doğru olmazsa da, bütün geceleri derli toplu geçirmeğe çalışmakla beraber, özellikle cuma gecelerinde, onun cuma gecesi olduğunu unutmamak, cuma gündüzü olduğunu unutmamak lâzımdır.

Cuma gecesi teheccüde kalkmağa çok gayret edin, çünkü hadis-i kudsî vardır: Gecenin üçte ikisi geçtiği zaman, sahur vakitleri geldiği zaman, Allah-u Teâlâ Hazretleri kullarına geceleyin kendisi seslenir. Göğün kapıları açılır, Allah-u Teâlâ Hazretleri kullarını kendisine davet eder:

“–Yok mu içinizden benden mağfiret isteyen? İstesin, mağfiret edeceğim. Yok mu benden bir talebi olan? Taleb etsin, vereceğim. Yok mu benden şunu isteyen, bunu isteyen!” diye fecr-i sadıkın, yâni sabah vaktinin gelişine kadar, yâni imsak kesilinceye kadar böyle seslenir durur.

Cumanın gündüzlerinde de salât ü selâmı çok etmeyi, Peygamber Efendimiz’e çok salavat getirmeyi, Peygamber Efendimiz hadis-i şeriflerinde buyurmuşlardır.

Şimdi bu mübarek gece, bu güzel gece burada topluca elimize geçmiş bulunuyor, Allah’a hamd ü senalar olsun… Günahlardan, haramlardan uzak kendi başımıza toplandığımız şu yerde bu geceyi hayırlı, feyizli, verimli, sevaplı geçirmeyi Allah bizlere nasib eylesin… Fırsat vardır elimizde, tatilde gibiyiz, hazırlıklıyız; elimizde imkânlar güzeldir, geniştir.

Biliyorsunuz günlerin özelliği, saatlerin, zamanların güzelliği onlardan istifade eden insanlara göredir. Şimdi biz buraya koşarak geldik, ıslandık. Dışarda fırtınalı güzel bir yağmur yağıyor, yağmur rahmettir. Onun için bizde yağmur yağıyor demezler, rahmet yağıyor derler. Ve bazı zamanlarda yapılan dualar makbuldur diyor Peygamber Efendimiz SAS: Meselâ, ezan ile ikàmet getirme arasındaki zamanda dualar makbuldur… Meselâ, müslüman ordusu kâfir ordusuyla karşılaştığı ve iki saf birbirleriyle çatıştığı zaman yapılan dualar makbuldur… Meselâ, yağmur yağdığı zaman yapılan dualar makbuldur… Yâni, duaların makbul olduğu bir güzel zaman olmuş oluyor.

Devamını okuyun "ALEMLERİN RABBİNİ MÜŞAHEDE"

Bismillâhir-rahmânir-rahîm.Elhamdü lillâhi rabbil-àlemîn… Hamden kesîren tayyiben mübâreken fîh… Alâ külli hàlin ve fî külli hîn… Hamden kemâ yenbağî licelâli vechihî ve liazîmi sultànih… Ves-salâtü ves-selâmü alâ seyyidinâ ve senedinâ ve mededinâ ve üsvetünel-haseneti muhammedinil-mustafâ… Ve alâ âlihî ve sahbihî ve men tebiahû biihsânin ilâ yevmil-cezâ… Emmâ ba’d:

Aziz ve muhterem kardeşlerim!..

Üçaylar başladı, Regàib kandili ile bereketli, hayırlı, feyizli geceleri karşıladık. Göz yumup açıncaya kadar Receb ayı, şehrullah, Allah’ın kullarını mağfiret ettiği ay çıkmak üzere…

“Receb ayı Allah’ın ayıdır.” diye buyurmuş Peygamber SAS Efendimiz. Aylar da, yıllar da, yerler de, zamanlar da, mekânlar da, varlık da, insan da, ins de, cin de hepsi Allah’ın, her şey Allah’ın…

“–Bu ayın Allah’ın ayı olması nedir yâ Rasûlallah?” diye sorulduğu zaman;

“–Allah’ın günahkâr, kusurlu kulları affettiği aydır.” diye Efendimiz açıklamış.

Bu ay geçiyor işte, yarın yirmiyedisi… İlkönce onu açıklayalım! Kardeşlerimiz bilsin ki, pîrimiz Abdül-Kàdir-i Geylânî Hazretleri, yazmış olduğu Gunyetüt-Tàlibîn isimli kitabında bu mübarek gecelerle, aylarla ilgili verdiği mâlûmat ve yaptığı nasihatler ve işaretler arasında, Ebû Hüreyre RA’den Peygamber SAS Efendimiz’in şöyle buyurduğunu nakleylemiş:

Devamını okuyun "Mİ’RAC, NAMAZ VE SIDDÎKIYYET"

Esselâmü aleyküm ve rahmetullàhi ve berekâtühû!..Allah’ın üzerimizde lütfu çok, nimetleri sonsuz, nimetlerine şükrederiz, hamd ü senâlar olsun… Elimize imkânlar bahşetti, Avrupa’dan Kafkasya’ya, Orta Asya’ya kadar kardeşlerimize böyle güzel günlerde güzel duygularımızı iletme imkânımız oluyor, Akra vasıtasıyla… Allah-u Teàlâ Hazretleri bizi nimetlerinden ayırmasın, rahmetine mazhar eylesin, iki cihan saadetine erdirsin… Peygamber SAS Efendimiz’in sünnet-i seniyyesine hüsn-ü ittibâ nasib eylesin… Cennette de Peygamber SAS Efendimiz’e komşu eylesin, sevgili Akra dinleyicileri!..

Ben bu Mi’rac kandili münasebetiyle, Buhârî’den ve Müslim’den rivâyet edilmiş olan uzun bir hadis-i şerifi biraz hızlı bir şekilde okumak istiyorum. Râvisi Mâlik ibn-i Sa’saa RA…

a. İsrâ ve Mi’rac

Tabii önce Mi’rac hakkında bilgi vermek lâzım. Dinleyicilerin seviyesi farklıdır. İslâm’ı çok derinden yakından bilenler olduğu gibi, İslâm’a muhabbet edip bilgisi az olan insanlar, yeni yeni bilgilenen gençler olabilir, hanımlar olabilir…

Biliyorsunuz İsrâ ve Mi’rac, iki kelime… Peygamber SAS Efendimiz’e, Arabî aylardan Receb ayının 26’sını 27’sine bağlayan bir mübarek gecede, hicretten üç yıl önce, Mekke-i Mükerreme’de Allah-u Teàlâ Hazretleri nasib buyurmuş. Mekke-i Mükerreme’den, Mescid-i Aksà’ya kadar bir yeryüzü yolculuğu, buna İsrâ deniliyor. Ondan sonra da Kuds-ü Şerif’ten yedi kat semâyı, Sidretül-Müntehâ’yı geçip, Allah-u Teàlâ Hazretleri’ne kavuşup, Allah-u Teàlâ Hazretleri’yle mülâkî olup, ondan emirler alması, Allah’la buluşması olayı; buna da Mi’rac deniliyor.

Yâni, iki türlü olay var, iki bölümlü olay var… Birisi İsrâ; Peygamber Efendimiz’in hicretinden üç yıl önce yaşamakta olduğu Mekke-i Mükerreme’den Receb ayının 26’sını 27’sine bağlayan gece Kuds-ü Şerif’e varması… İkincisi Mi’rac; Kuds-ü Şerif’ten de semâvâtı geçerek, Sidretül-Müntehâ’yı geçerek Allah-u Teàlâ Hazretleri’nin huzuruna varması, Allah-u Teàlâ Hazretleri’nin kendisine nice ikramlar ve iltifatlarda bulunması…

İsrâ Arapça’da geceleyin yolculuk yapmak demek. Arabistan gündüzleri çok güneşli, çok sıcak, tahammül edilmeyecek, tahammül fersâ, meşakkatli olduğu için, Araplar umûmiyetle yolculuklarında geceleri değerlendirirlerdi, geceleyin yola çıkarlardı. Ay olsun olmasın, gece yolculuğu güzel olurdu, serin olurdu. Kervanlar, yolcular gündüzleri dinlenir, geceleyin varacakları yere giderlerdi. Gece yolculuğuna isrâ deniliyor; isrâ – yüsrî – isrâen, gece yolculuk yapmak mânâsına gelen bir kelime. Arapların sevdiği bir yolculuk zamanı gece… Peygamber SAS Efendimiz, Mescid-i Haram’dan, yâni Kâbe’nin etrâfını teşkil eden mübarek mahalden, mescidden, Mescid-i Aksâ’ya o gece gitti.

Devamını okuyun "PEYGAMBERİMİZ’İN DİLİNDEN Mİ’RAC"

Ezü billâhi mineş-şeytànir-racîm.Bismillâhir-rahmânir-rahîm…

Rabbişrahlî sadrî, ve yessirlî emrî, vehlül ukdeten min lisânî, yefkahû kavlî… Ve üfevvidu emrî ilallàh, innallàhe basîrun bil-ibâd…

Elhamdü lillâhi hakka hamdihî ves-sàlâtü ves-selâmü alâ hayri halkıhî seyyidinâ muhammedin ve âlihî ve sahbihî ve men tebiahû biihsânin ecmaînet-tayyibînet-tàhirîn…Emmâ ba’d:

Çok aziz ve sevgili cemaat-i müslimîn!..

Allah-u Teàlâ Hazretleri Mi’rac kandili gecenizi hepiniz için hayırlı ve mübarek, ecirli ve sevaplı, kârlı ve kazançlı eylesin… Bu mübarek günün mânevî ikrâmâtına, Allah-u Teàlâ Hazretleri’nin mağfiretine, rahmetine cümlenizi nâil eylesin… İki cihan saadetine mazhar eylesin… Cennetiyle cemâliyle müşerref eylesin…

İslâm ülkelerinde bu mübarek kandil gecelerinde müslümanlar büyük camilerde toplanırlar. Hocamız’ın şehri Bursa’da Ulu Cami, öteki camiler; Ankara’da Hacı Bayrâm-ı Velî’nin camisi, İstanbul’da Süleymaniye’ler, Sultan Ahmed’ler, büyük camiler dolar, bahçeleri dolar, cemaatler sokaklara taşar. Mübarek, alim, fâzıl hocalar konuşurlar. Kandilin gelişi minarelerden, kandil simitlerinden, sokaklardan, nurlardan, her yerden belli olur.

Ben de bu kandilde, gurbetçi kardeşlerimin arasında onlarla kandili yapmayı istedim. Burası diyar-ı gurbettir. Amma Peygamber SAS Efendimiz bir hadis-i şerifinde buyuruyor ki:

(Fetbâ lil-gurabâ’) “Ne mutlu gurbetlilere, gurbetçilere, ne mutlu garibanlara, ne mutlu gurbette olanlara!..” buyuruyor. Allah bizi o ne mutlu diye medhedilen müslümanlardan eylesin…

Peygamber SAS Efendimiz neden “Ne mutlu gurbetçilere!” diye buyurmuş? Etraftaki kavim, topluluk İslâm’dan habersiz, imandan habersiz, irfandan mahrum; bu mübareklerin, müslümanların, imanlıların halini anlamıyorlar. Onların arasında gariban kalıyorlar, gurbetteki gibi kalıyorlar. Onun için, “Ne mutlu garibanlara!” denmiş.

Sormuşlar:

(Vemel-gurabâü yâ rasûlallah?) “Yâ Rasûlallah, garibanlar kimlerdir, kimleri kasdediyorsun?”

Buyurmuş ki:

(Ellezîne yuslihûne mâ efseden-nâs) “Öteki insanların berbat ettiği toplumu, ahlâkı, cemiyeti, şartları, halleri düzeltmeğe çalışanlar, bozguncuların bozgunculuklarını tamir etmeye çalışanlar, ortalığı düzeltmeye çalışanlar.” diye buyurmuş

Devamını okuyun "Mİ’RAC, İMAN VE ZİKİR"